ယေန႔ေခတ္အခ်ိန္ကာလတြင္ နည္းပညာမ်ား တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင့္ အမွ် ယင္းသို႔ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲလာေသာ နည္းပညာမ်ား၏ အသီးအပြင့္မ်ားကိုခံစားရင္း လူသားတုိ႔ အေနျဖင့္ ျခိမ္း ေျခာက္မႈမ်ားႏွင့္ စိန္ေခၚမႈမ်ားကိုလည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကရပါသည္။ ယင္းအေပၚမွ အေတြ႔အႀကံဳမ်ား၊ သင္ခန္းစာမ်ား ရယူကာ ပိုမို၍ ဆန္းသစ္ေသာ လူ႔ေဘာင္ႏွင့္ ေလာကႀကီးအား ပိုမုိ၍ အက်ိဳးျပဳ ေထာက္ပံ့ႏုိင္စြမ္းေသာ နည္းပညာ အသစ္အဆန္းမ်ား ထပ္မံတီထြင္ဖန္တီးၾကျပန္ပါသည္။ ယေန႔ ကမ ၻာႀကီးတြင္ နည္းပညာတုိးတက္မႈမ်ား အံ့မ ခန္းရွိသလို ဆုတ္ယုတ္မႈ မ်ားျဖစ္ေသာ သဘာ၀ပတ္ ၀န္းက်င္ပ်က္စီးမႈမ်ား၊ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ညစ္ညမ္းမႈမ်ား၊ ရာသီဥတုေဖါက္ျပန္မႈမ်ား၊ ေလာင္စာ ရွားပါးလာမႈမ်ား၊ စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးလာမႈမ်ား၊ ကုစားမရေသးသည့္ေရာဂါဘယမ်ား အစရွိသည့္ ျပႆနာမ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎ျပႆနာတို႔ကို ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းႏုိင္မည့္ နည္းပညာသစ္ တစ္ရပ္လိုအပ္လွ်က္ ရွိေပသည္။ ယခုမွပင္ စတင္ဖြ႔ံၿဖိဳးခါစရွိပါေသး သည္ဟု တင္းစားေခၚဆိုေနၾကသည့္ နာႏိုနည္းပညာသည္ ထူးကဲစြာေသာအရွိန္အဟုန္ျဖင့္ တုိးတက္ ႀကီးထြားလာေတာ့မည္ျဖစ္ရာ ယင္း၏ အက်ိဳးျပဳမႈမ်ားႏွင့္ စိန္ေခၚ မႈမ်ားကို ၂၁ ရာစုလူသားမ်ား အေန ျဖင့္ မလြဲမေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။
နာႏိုနည္းပညာသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္လူသားမ်ားႏွင့္ ယဥ္ပါးပီးျဖစ္ေနသည့္ မိုက္ခရို နည္းပညာတြင္ ပါ၀င္ေနသည့္ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္းမ်ားအား ပို၍ေသးငယ္သြားေစရန္၊ အႏုစိပ္သြားေစရန္ ခ်ဥ္းကပ္ ေဆာင္ရြက္ရာမွ ေပၚေပါက္လာျခင္း မဟုတ္ဘဲ နာႏိုစေကးအရြယ္အစား ျဖစ္သည့္ ေမာ္လီက်ဴးမ်ား၊ အက္တမ္မ်ားအား မိမိတုိ႔အလိုရွိရာ ဂုဏ္သတိၱႏွင့္ အသံုးခ်ႏုိင္မႈ တန္ဖိုးမ်ား ရရွိလာ ေစရန္ စီစဥ္ေနရာခ် တည္ေဆာက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
နာႏိုနည္းပညာသည္ အဏုျမဴေလးမ်ား၏ တည္ေဆာက္ထားပံုအေနအထားကို သိပၸံပညာရွင္ မ်ားက မိမိတို႔ အလိုရွိသလို စိတ္ႀကိဳက္ေရႊ႔ေျပာင္းေနရာခ်ထားကာ လူသားမ်ား အလိုရွိေနသည့္ ပစၥည္းကိရိယာမ်ား၊ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကို ဖန္တီးရယူမည့္ နည္းပညာပင္ျဖစ္ပါသည္။ သိပၸံပညာရွင္မ်ား အေနျဖင့္ အတုိင္းအတာပမာဏအရြယ္အစား တစ္နာႏိုမီတာမွ တစ္ရာနာႏိုမီတာ အတြင္းကို နာႏိုခရစၥတယ္(သို႔မဟုတ္) နာႏိုျဒပ္ပစၥည္းမ်ား(နာႏိုအမႈန္ကေလးမ်ား) ဟု ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲ ခဲ့ၾကပါသည္။
စၾကာ၀ဠာအတြင္းရွိ သက္ရွိသက္မဲ့အရာ ၀တၱဳဟူသမွ်သည္ အက္တမ္မ်ား၊ ေမာ္လီက်ဴးမ်ား စုဖြဲ႔ရာမွ Bottom-up Approach ျဖင့္ သဘာ၀တရားအေလွ်ာက္ ျဖစ္ေပၚလာျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔အသံုးျပဳေနသည့္ နည္းပညာမ်ားသည္ အရာ၀တၱဳမ်ားကို Top-down Approach ျဖင့္ ဖန္တီး ထုတ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ရာ နာႏိုနည္းပညာသည္ ယေန႔ ျဖစ္ေပၚၿပီး နည္းပညာမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားစြာ သဘာ၀ အတုိင္း ေပၚထြက္လာမည့္ သစ္ဆန္းေသာ နည္းပညာတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။
အဏုျမဴမ်ားကို စိတ္ႀကိဳက္ေရႊ ႔ေျပာင္း ေနရာခ်ေပးႏုိင္သည္ႏွင့္အမွ် ကၽြႏ္ုပ္တို႔ လူသားမ်ား အေနျဖင့္ အသြင္မတူ၊ စြမ္းရည္မတူေသာ ပစၥည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို စိတ္တုိင္းက် ထုတ္လုပ္လာႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ အစားအစာ၊ အ၀တ္အထည္ ထုတ္လုပ္ၾကေသာ ပစၥည္းမ်ား၊ ေနအိမ္တိုက္ တာအေဆာက္အဦးမ်ား၊ စက္ကိရိယာပစၥည္းမ်ား၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ႏွင့္ ေလယာဥ္၊ ေရယာဥ္မ်ား၊ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္း ဟူသေရြ ႔တုိ႔ကို အဏုျမဴမ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းထားသည္ျဖစ္၍ နာႏိုနည္း ပညာက ထိုအရာအားလံုးအျပင္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ရွိရွိသမွ်ေသာ အရာအားလံုးတုိ႔ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲလႊမ္းမိုး လာေပလိမ့္မည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ အနာဂတ္နည္းပညာ၏ ႀကီးက်ယ္ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္အားမ်ား ေသးငယ္ေသာ အမႈန္အမႊား ကေလးမ်ားက အဓိကထိန္းေက်ာင္းလာၾကလိမ့္မည္။
နာႏိုနည္းပညာအားရွာေဖြေတြ႔ရွိျခင္း
ျဒပ္ပစၥည္းမ်ားသည္ နာႏိုစေကးအရြယ္အစားသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ထူးျခားေသာ ဂုဏ္သတိၱ မ်ား၊ ဆန္းက်ယ္ေသာ စြမ္းအင္မ်ား ထုတ္ေဖၚျပသထြက္ေပၚလာသည္ကို လူသားတုိ႔သည္ ၎တုိ႔၏ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ တစ္ခါတစ္ရံ၌ အမွတ္မထင္ေတြ႔ျမင္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယင္းျဖစ္ စဥ္မ်ားသည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ မည္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပၚလာရသည္ကို နားလည္ႏုိင္စြမ္းမရွိဘဲေနခဲ့ ၾကရာမွ ဖန္ထည္ပစၥည္းမ်ား၊ မွန္မ်ား ထုတ္လုပ္ခဲ့သည့္ ေခတ္အလယ္ပိုင္း ကာလမ်ားသို႔ ေရာက္ေသာ အခါဖန္ထည္လုပ္သားမ်ားသည္ ယင္းသို႔ ျဒပ္ပစၥည္းမ်ားအေနျဖင့္ အလြန္ေသးငယ္သည့္ အရြယ္အ စားသို႔ ေရာက္ရွိခ်ိန္တြင္ ဂုဏ္သတိၱမ်ားေျပာင္းလဲသြားၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိအသံုးျပဳခဲ့ၾကၿပီး ၎တုိ႔ သည္ ေရႊကို အလြန္႔အလြန္ေသးငယ္ေသာ ေရႊမႈန္၊ ေရႊစကေလးမ်ားျပဳလုပ္ၿပီ ဖန္ထည္မ်ားထဲသို႔ ထည့္လိုက္သည့္အခါ ၎ေရႊမႈန္၊ ေရႊစကေလးမ်ားသည္ အရြယ္အစားအေသးအႀကီး ပမာဏေပၚမႈ တည္၍ အ၀ါေရာင္မွ အျပာေရာင္အျဖစ္သို႔ လည္းေကာင္း၊ အခ်ိဳ ႔သည္ အစိမ္းေရာင္အျဖစ္သို႔ လည္း ေကာင္း၊ အခ်ိဳ ႔သည္ အနီေရာင္အျဖစ္သို႔လည္းေကာင္း ေျပာင္းလဲသြားသည္ကို ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သည့္ ဖန္ထည္လုပ္သားမ်ားအား Early Nanotechnologists ဟု ေခၚဆိုရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းသို႔ ေတြ႔ရွိခဲ့ရာမွ ၎တုိ႔သည္ ယင္းေရႊမႈန္၊ ေရႊစကေလးမ်ား (Gold Particles) ကို အသံုးျပဳ၍ အလြန္လွပေသာ အေရာင္အဆင္းရွိသည့္ ဖန္ထည္ပစၥည္းမ်ား၊ မွန္မ်ားကို ဖန္တီး ထုတ္ လုပ္ခဲ့ၾကၿပီး “Ruby Glass” ဟုေခၚဆိုခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းေခတ္ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည့္ (၁၇) ရာစုက ဥေရာပတြင္ တည္ေဆာက္ထားရွိခဲ့သည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ား၊ အေဆာက္အဦးမ်ား၏ ျပတင္းတံခါးမ်ား တြင္ အေရာင္ထည့္သြင္းထားသည့္ မွန္မ်ားတပ္ဆင္ အသံုးျပဳခဲ့သည္ကို ယေန႔တုိင္ ေတြ႔ျမင္ရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ၎ဖန္ထည္လုပ္သားမ်ားသည္ ယင္းအခ်ိန္ကာလက အျဖစ္မွန္အေျခအေနမွန္ကို က်ိဳး ေၾကာင္းဆက္စပ္၍ သိရွိနားလည္ႏုိင္စြမ္းမရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၎တုိ႔သည္ ေရႊကိုနာႏိုစေကးအရြယ္ (Gold Nanocrystal) ျပဳလုပ္ဖန္တီးခဲ့ၾကၿပီး လက္ေတြ႔ အသံုးခ်ႏုိင္ခဲ့ၾကပါသည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ နာႏိုနည္းပညာသည္ လူသားတုိ႔အား စတင္၍ မိတ္ဆက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ေခတ္ေပၚ နာႏိုနည္းပညာႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အေတြးအေခၚ အယူအဆကို စတင္ စဥ္းစား ေတြးေခၚခဲ့သူမွာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ ရူပေဗဒႏိုဗယ္ဆုရရွိခဲ့ေသာ အေမရိကန္ ရူပေဗဒပညာရွင္ Richard Phillip Feynman ျဖစ္ၿပီး ၎သည္ ၁၉၅၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ American Physical Society ၌ ရူပေဗဒနယ္ပယ္သစ္ဆီသို႔ ၀င္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ေခၚျခင္းဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ၎၏ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကား ခဲ့ပါသည္။ ၎က There’s Plenty of Room at the Bottom ဟုေျပာဆိုခဲ့ၿပီး အလြန္ေသးငယ္ေသာ ဖြဲ႔စည္း တည္ေဆာက္မႈ (Ultra small Structure) မ်ားကို ထုတ္လုပ္ႏိုင္ျခင္းျဖင့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ား ရရွိႏိုင္ေၾကာင္းကို ရူပေဗဒပညာရွင္ Richard Phillip Feynman က စီစဥ္ျပသခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ ျပဳလုပ္သည့္ အခမ္းအနားတြင္ Feynman က ဤသို႔ Ultra small Structure မ်ားကို ထုတ္လုပ္လာႏုိင္ပါက စြယ္စံုက်မ္းစာအုပ္ (Encyclopedia Britannica) တြင္ ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအခ်က္အလက္မ်ားသည္ ပင္အပ္၏ ေခါင္းအရြယ္ အစားအတြင္း ခ်ံဳ ႔၍ စုစည္းႏိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ လူသားတုိ႔၏ သိနားလည္ထားသမွ်ေသာ အသိပညာ၊ အတတ္ပညာ ဗဟုသုတ မ်ားကို ခ်ံဳ ႔၍ စုစည္းကာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ပါက ပံုမွန္စာရြက္ (12”x19”) ျဖင့္စာမ်က္ႏွာ ၃၆ မ်က္ႏွာမွ် အတြင္း ထည့္သြင္းႏိုင္ေၾကာင္း တြက္ခ်က္ျပသခဲ့ပါသည္။ ၎က ေျပာဆိုရာတြင္ လူမ်ားအေနျဖင့္ အရာ၀တၱဳမ်ားကို Ultra small Structure မ်ားအျဖစ္ ျပဳလုပ္ရန္ ယခုထိတုိင္ မစဥ္းစားၾကေသးသည္ ကို အံ့ၾသမိေၾကာင္းႏွင့္ ေနာင္တြင္ လွ်ပ္စစ္ေမာ္တာတစ္ခုကို လက္သည္းခြံအရြယ္အစားအတြင္း ျပဳလုပ ္ႏိုင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို ခဲ့ပါသည္။ ယင္းအခ်ိန္က သူ၏ ေျပာဆိုမႈမ်ားမွာ မျဖစ္ႏုိင္သကဲ့သို႔ ရွိခဲ့ၿပီး စိတ္၀င္စားမႈလည္း နည္းပါးခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ သူ၏ေျပာဆိုမႈအတိုင္း စတင္ျပဳ လုပ္ႏုိင္ၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ Richard Phillip Feynman ေျပာဆိုခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို Dip-Pen Nanolithography ျဖင့္ေရးသားၿပီး မွတ္တမ္းတင္ကာ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းသို႔ ေရးသားရာတြင္ စာလံုးတစ္လံုး၏ အရြယ္အစားမွာ ၆၀ နာႏိုမီတာမွ ၄၀၀ နာႏိုမီတာအတြက္း၌သာ ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ ၾကပါသည္။ Richard Phillip Feynman အားဂုဏ္ျပဳသည့္အေနျဖင့္ ၎ေျပာၾကားခဲ့သည္မ်ားအား Dip-Pen Nanolithography ျဖင့္ေရးသားၿပီး Atomic Force Microscope ျဖင့္ေတြ႔ျမင္ရပံုကို ပံု(၁) တြင္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
Feynman သည္ ရူပေဗဒနိယာမမ်ားအရ နာႏိုစေကးကိရိယာမ်ား၊ ပစၥည္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ႏုိင္ မည္ဟု ယံုၾကည္ခဲ့ပါသည္။ ထို႔အျပင္ အက္တမ္အခ်င္းခ်င္း ဓာတုေဗဒစည္းမ်ားျဖင့္ တိက်စြာတြဲဆက္ ၍ Structure ( a molecule or a device ) မ်ားျဖစ္ေပၚႏိုင္ျခင္းအေပၚတြင္ အထူးျပဳရန္ ရည္ညႊန္းၿပီး Universal Assembler ဆိုသည္မွာ နာႏိုစေကးအတုိင္းအတာအတြင္းရွိ Robotic Device မ်ားျဖစ္ၿပီး လိုအပ္သည့္ Chemical Compounds မ်ားရရွိရန္အတြက္ Atom မ်ားအား အလိုအေလွ်ာက္ စုစည္း တြဲဆက္ေပးသည့္ ကိရိယာမ်ားျဖစ္သည္။ ဥပမာအားျဖင့္ Carbon Atom မ်ားျဖင့္ တန္ဖိုးမႀကီးသည့္ Synthetic Diamond မ်ားထုတ္လုပ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ Synthetic Diamond မ်ားသည္ ေပါ့ပါးျခင္း၊ အလြန္မာေက်ာျခင္း၊ အပူစီးကူးမႈေကာင္းေသာ္လည္း လွ်ပ္ကာပစၥည္းအျဖစ္ အသံုးျပဳႏုိင္ျခင္း စသည့္ ဂုဏ္သတိၱမ်ားေၾကာင့္ ယခုအခါတြင္ စက္မႈလုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားအျဖစ္ မ်ားစြာ အသံုးျပဳေနၾကပီ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၇၀ ျပည့္ႏွစ္မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာအခါ အနာဂတ္နည္းပညာ၏ အေရးပါေသာ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ နာႏိုနည္းပညာအား အေလးထား ဂရုျပဳလာခဲ့ၾကသည္။ နာႏိုနည္း ပညာဟူသည့္ ပညာရပ္၏ ဆိုင္ရာေခၚေ၀ၚသံုးစြဲမႈကို ပထမဦးဆံုး စတင္အသံုးျပဳခဲ့သူမွာ ဂ်ပန္သိပၸံ ပညာရွင္ Norio Taniguchi ျဖစ္ၿပီး ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ၎အေနျဖင့္ စာတမ္းတစ္ေစာင္ ျပဳစုေရးသား ရာတြင္ “On the Basic Concept of Nanotechnology” ဟု ေခါင္းစဥ္တပ္၍ သံုးစြဲခဲ့ျခင္းျဖင့္ စတင္ခဲ့ သည္။ ယင္းေနာက္ ၁၉၈၀ ခုႏွစ္တြင္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ နာႏိုနည္းပညာႏွင့္ ပက္သက္၍ စဥ္ဆက္ မျပတ္ စိတ္ပါ၀င္စားမႈႀကီးမားစြာျဖင့္ စူးစမ္းေလ့လာမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။
၁၉၈၅ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ တကၠဆက္ျပည္နယ္ဟူစတန္ရွိ ရိုက္စ္တကၠသိုလ္မွာ ပါေမာကၡ Richard E Smalley ဦးေဆာင္သည့္ ဓာတုေဗဒပညာရွင္မ်ားသည္ ကာဗြန္အက္တမ္ ၆၀ ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ေဘာလံုးပံုသ႑ာန္ကာဗြန္ေမာ္လီက်ဴးမ်ားကို စတင္ေတြ႔ရွိခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ ေတြ႔ရွိခဲ့မႈအတြက္ ဓာတုေဗဒ ပညာရပ္တြင္ ႏိုဘယ္လ္ဆု ခ်ီးျမွင့္ျခင္း ခံခဲ့ရေပသည္။ သိပၸံပညာရွင္မ်ား က ၎ေဘာလံုးသ႑ာန္ ကာဗြန္ေမာ္လီက်ဴးမ်ားကို Bucky ball (သို႔မဟုတ္) Fullerenes ဟု အမည္ ေပးခ့ဲၾကသည္။ ပံု (၂) တြင္ Bucky ball ၏ ပံုကိုေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ယင္းသို႔ ကာဗြန္ေမာ္လီက်ဴးမ်ား ေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းသည္ မ်ားစြာေသာ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္အေၾကာင္း အရာမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။ ကာဗြန္သည္ လူသားတုိ႔၏ ေနထိုင္မႈ ဘ၀တြင္ အေျခခံက်ေသာ ျဒပ္ပစၥည္းမ်ားအနက္ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ကာဗြန္အက္တမ္မ်ားထက္ ပိုမုိ၍ျဒပ္ေပါင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚေစႏိုင္သည့္ ဂုဏ္သတိၱမ်ားရွိပါသည္။ ကာဗြန္အက္တမ္မ်ားသည္ ခိုင္မာေသာစည္း (Bond) မ်ားျဖင့္ ခ်ိတ္ဆက္ ထားႏုိင္ၿပီး အျခားျဒပ္ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္လည္း ေပါ့ပါးသည့္ ဂုဏ္သတိၱမ်ားရွိၾကသည္။ သိပၸံ ပညာရွင္မ်ား ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သည့္ ေဘာလံုးသ႑ာန္ ကာဗြန္ေမာ္လီက်ဴးမ်ား Bucky balls သည္ ပိုမုိ၍ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ ဆန္းၾကယ္ေသာ ဂုဏ္သတိၱမ်ား ရွိၾကၿပီး ၎တုိ႔သည္ အလြန္ျမင့္မားသည့္ အပူ ခ်ိန္ႏွင့္ ဖိအားကို ခံႏုိင္ရည္ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ ယင္းတုိ႔ကို ၁၅ % ဖိသိပ္လိုက္ျခင္းျဖင့္ လွ်ပ္ကူးႏုိင္မႈ စြမ္းရည္ ၁၀၀ ဆ တုိ႔ျမွင့္သြားေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ Bucky ball မ်ားကို Molecular Ball Bearing မ်ားအျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ဓာတ္ကူးပစၥည္းအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ Molecular Sieve မ်ား အျဖစ္လည္းေကာင္း အသံုးျပဳလ်က္ရွိပါသည္။
၁၉၉၁ ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ NEC ေကာ္ပိုေရးရွင္းဗဟိုသုေတသနဌာနမွ ရူပေဗဒပညာရွင္ Sumio Iijima က ပါေမာကၡ Smalley ႏွင့္အဖြဲ႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့သည့္ ေဘာလံုးပံုသ႑ာန္ ကာဗြန္ေမာ္ လီက်ဴးမ်ား Bucky Ball Discovery ကို က်ယ္ျပန္႔စြာ ေလ့လာခဲ့ရာမွ ပိုက္ပံုသ႑ာန္ ကာဗြန္ေမာ္လီ က်ဴးအသြင္တစ္မ်ိဳးကို ထပ္မံေတြ႔ရွိခဲ့ရာ ယင္းကာဗြန္ေမာ္လီက်ဴးအသြင္သ႑ာန္ကို Carbon Nanotube ဟုအမည္ေပးခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ သုေတသနပညာရွင္ႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွ ရူပေဗဒပညာရွင္ Iijima ႏွင့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ California ရွိ IBM Almaden သုေတသနဌာနမွ ရူပေဗဒပညာရွင္ Donald S-Bithune တုိ႔ ႏွစ္ဦးသည္ အက္တမ္တစ္ခု၏ အရြယ္အစားသာ အထူရွိ ေသာ Nanotube ကိုထပ္မံေတြ႔ရွိခဲ့ျခင္းျဖင့္ ထူးျခားေသာ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈမ်ား ရရွိခဲ့ပါသည္။ ယင္း ကာဗြန္ Nanotube မ်ားသည္ Surface to Volume ratio ျမင့္မားသည့္အတြက္ အလြန္ပါးလႊာၿပီး ေပါ့ပါးခိုင္ခန္႔သည့္ ဂုဏ္သတိၱမ်ား ရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရပါသည္။ သံမဏိမ်ားထက္ အဆ ၁၀၀ ခန္႔ ပိုမို ခိုင္မာျခင္း၊ သံမဏိအေလးခ်ိန္၏ ငါးပံုတစ္ပံုခန္႔သာ ရွိျခင္းစသည့္ အရည္အေသြးမ်ားရွိၿပီး ျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့ သမွ်ေသာ ျဒပ္ပစၥည္းထဲတြင္ အမာဆံုးျဒပ္ပစၥည္းျဖစ္ေၾကာင္း သုေတသနျပဳေတြ႔ရွိခဲ့ၾကပါသည္။ ပံု (၃) ျဖင့္ Carbon Nanotube မ်ားကို ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
Single–wall Nanotube ဆိုသည္မွာ အေသးဆံုးနာႏိုတည္ေဆာက္မႈတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး အရြယ္ အစားအား ျဖင့္ တစ္နာႏိုမီတာခန္႔သာရွိၿပီ ကာဗြန္အက္တမ္ အလႊာတစ္လႊာတည္းျဖင့္ တည္ေဆာက္ ထားသည့္ လက္ရွိ ပစၥည္းမ်ားထဲတြင္ အခိုင္မာဆံုး၊ လွ်ပ္စီးမႈအေကာင္းဆံုးႏွင့္ ေကြးညႊတ္မႈဒဏ္ကို လည္း ခံႏုိင္ရည္အမ်ားဆံုး ျဖစ္သည္။ ကာဗြန္ျဖင့္ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ေပါ့ပါးမႈရွိၿပီး သံမဏိထက္အဆ ၆၀ ေက်ာ္ခန္႔ ခိုင္ခံမည္ ျဖစ္ပါသည္။ အပူစီးကူးမႈတြင္လည္း အေကာင္းဆံုးျဖစ္ၿပီး လွ်ပ္စစ္ခုခံမႈလည္း မရွိသ ေလာက္နည္းပါးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ Single–wall Nanotube မ်ားကို Electronic Circuit အျဖစ္ အသံုးျပဳႏုိင္ျခင္းျဖင့္ Transistor သန္းေပါင္းမ်ားစြာ အသံုးျပဳရသည့္ Computer Chip မ်ားေနရာတြင္ အစားထိုး အသံုးျပဳႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔အသံုးျပဳေနသည့္ Computer Chip မ်ားသည္ Transistor ၄၂ သန္းပါ၀င္သျဖင့္ ယင္းတုိ႔ေနရာတြင္ Carbon Nanotube မ်ားကို အစားထိုးအသံုးျပဳ ျခင္းျဖင့္ ကြန္ပ်ဴတာမ်ားသည္ တစ္ေျဖးေျဖး ေသးငယ္လာျခင္း၊ ပို၍ျမန္ဆန္လာျခင္း၊ ပို၍စြမ္းရည္ ျမင့္မားလာျဖင္းစသည့္ အားသာခ်က္မ်ား ရရွိလာႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္း Carbon Nanotube ကို အေျခခံ၍ ေသးငယ္ၿပီး စြမ္းရည္ျမင့္မားေသာ အီလက္ထေရာနစ္ပစၥည္းမ်ားသည္ ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စမ္းသပ္ျပဳလုပ္ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရရွိေနသည္ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔အျပင္ Carbon Nanotube မ်ားသည္ စက္မႈ၊ လွ်ပ္စစ္ႏွင့္ အပူဆိုင္ရာ ဂုဏ္သတိၱမ်ား အထူးျမင့္မားသည္ ျဖစ္ေပရာလက္ရွိ အသံုးျပဳေနေသာ နယ္ပယ္အသီးသီးရွိ ကုန္ပစၥည္းမ်ားအား အစား ထုိးလာႏုိင္ေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ Carbon Nanotube မ်ားသည္ ေပါ့ပါးေသာ္လည္း စက္မႈဆိုင္ရာ ဂုဏ္သတိၱမ်ား အထူးျမင့္မားသည္ကို ဇယား (၁) တြင္ ႏိႈင္းယွဥ္ေတြ႔ရွိ ရပါသည္။
Nano Composite Material မ်ားသည္ သတၱဳေဗဒနည္းပညာ၊ ဓာတုေဗဒနည္းပညာ မ်ားျဖင့္ ဖန္တီး ႏိုင္စြမ္းမရွိေသာ ခိုင္ခန္႔မႈ၊ မာေက်ာမႈႏွင့္ ေပါ့ပါးမႈ စြမ္းရည္မ်ားကို ေပစြမ္းႏုိင္ျခင္းမွာ ေအာက္ ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။
• Nanostructured Material မ်ားသည္ Molecule တစ္ခုႏွင့္တစ္ခုအၾကားတြင္ ျဖစ္ေပၚေနသည့္ Binding Gap ကို အလြန္ေလ်ာ့နည္းေစရန္ တည္ေဆာက္ႏုိင္ျခင္း။
• ယေန႔အခ်ိန္တြင္ စက္မႈကုန္ထုတ္ပစၥည္းမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္အတြက္ ေပၚေပါက္ၿပီးေသာ နည္းပညာ မ်ားျဖင့္ ထုတ္လုပ္ထားသည့္ Steel Structure မ်ားသည္ ေမာ္လီက်ဴး တည္ေဆာက္မႈ (၁၅ မွ ၂၀) နာႏိုမီတာအတြင္း ကင္းလြတ္မႈ ရွိၾကေသာ္လည္း နာႏိုနည္းပညာ ျဖင့္ ေမာ္လီက်ဴး ကင္းလြတ္မႈ အကြာအေ၀း မရွိေတာ့သေလာက္ျဖစ္ၿပီး ထိစပ္တင္းၾကပ္မႈ ပိုမို ရရွိေစရန္ တည္ေဆာက္ႏိုင္သျဖင့္ မူလ ပစၥည္းမ်ားထက္ ပိုမိုေတာင့္တင္း ခိုင္မာမႈ ရရွိ လာႏုိင္ျခင္း။ Steel မ်ား၏ Austenite Grain Structure ကို ပံု(၄) ျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ယေန႔ အသံုးျပဳေနသည့္ Nanostructured Material ကို ပံု(၅) ျဖင့္လည္းေကာင္း ႏိႈင္းယွဥ္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။
ယခုအခါတြင္ နာႏိုနည္းပညာကို အသံုးျပဳ၍ စက္မႈက႑ ထုတ္လုပ္ေရးနယ္ပယ္တြင္ Samsung ကုမၸဏီသည္ Sliver Nanoparticle မ်ားျဖင့္ Nano Health System တြင္ အသံုးခ်မႈျပဳ လုပ္လွ်က္ရွိသည္ကို ေတြ႔ရွိရပါသည္။ နည္းပညာအသံုးခ်မႈမွာ နာႏိုစေကးအရြယ္ အစားရွိ ေငြျဒပ္စင္ မ်ားကို သန္႔ရွင္းေရးႏွင့္ က်န္းမာေရးဆိုင္ရာ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္မႈတြင္ အသံုးခ်လာျခင္း ျဖစ္ပါ သည္။ အဆိုပါ Sliver Nanoparticle မ်ားျဖင့္ အႏ ၱရာယ္ျဖစ္ေစႏိုင္မည့္ ဘက္တီးရီယားမ်ားကို ဖယ္ ထုတ္သန္႔စင္ေပးျခင္း၊ အႏၱရာယ္ျဖစ္ေစမည့္ ဘက္တီးရီယားမ်ားကင္းစင္ရာ နယ္ေျမအျဖစ္ ဖန္တီးျခင္း တုိ႔ကို လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္သည့္ နည္းပညာကို အသံုးျပဳလွ်က္ရွိပါသည္။ ၎ နည္းပညာကို Samsung ကုမၸဏီမွ ထုတ္လုပ္သည့္ ေရခဲေသတၱာမ်ား၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္မ်ား၊ ေလေအးေပးစက္မ်ား ႏွင့္ ဖုန္စုပ္စက္မ်ားတြင္ ထည့္သြင္းအသံုးျပဳလွ်က္ရွိပါသည္။
နာႏိုနည္းပညာျဖင့္ Antibacterial Technology တြင္ အသံုးျပဳလွ်က္ရွိပါသည္။ နာႏိုနည္း ပညာျဖင့္ ေရာဂါျဖစ္ပြားေစေသာ ပိုမႊားမ်ား၊ မႈိမ်ားႏွင့္ ဘက္တီးရီယား အမ်ိဳးအစား ၆၅၀ ေက်ာ္ကို သတ္ျဖတ္ ရွင္းလင္းေပးႏုိင္စြမ္းရွိပါသည္။ Sliver Nano Health System ပါ၀င္သည့္ ေရခဲေသတၱာ သည္ အျခားေရခဲေသတၱာမ်ားထက္ မည္သည့္ပစၥည္းကိုမဆို ၅ ဆခန္႔ ပို၍ ၾကာရွည္ အထားခံ ပါသည္။ Sliver Nano Health System ေၾကာင့္ အ၀တ္အထည္မ်ား ေလွ်ာ္ဖြတ္စဥ္ ဘက္တီးရီယား ၉၉.၉ ရာခိုင္ႏႈန္းကို သတ္ျဖတ္ရွင္းလင္းေပးႏုိင္ရံုသာမက Nano Coating အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ အ၀တ္ အစားမ်ားအား ရက္ေပါင္း ၃၀ အထိ ဘက္တီးရီယားမ်ား ၀င္ေရာက္ကပ္ညွိျခင္းမရွိေအာင္ ကာကြယ္ တားဆီးေပးႏုိင္ပါသည္။
ဇီ၀ေဗဒဆုိင္ရာ ေဆးပညာမ်ားတြင္လည္း နာႏိုနည္းပညာကို စတင္အသံုးျပဳလာၿပီ ျဖစ္ပါ သည္။ ဗိုက္ရပ္စ္ပိုး၏ အရြယ္အစားသည္ ပံုမွန္အားျဖင့္ ၁၀၀ နာႏိုမီတာ အရြယ္ခန္႔ရွိရာ နာႏိုနည္းပညာ ျဖင့္ ဗိုက္ရပ္စ္အား သတ္ျဖတ္ရွင္းလင္းရန္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အလြယ္ကူဆံုးအျဖစ္ ေတြ႔ျမင္သိရွိလာၾကပါသည္။ သက္ရွိဆဲလ္မ်ားသည္ ျပင္ပမွ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ ေရာက္ရွိလာေသာ ကုန္ၾကမ္းမ်ားကို ကုန္ေခ်ာအျဖစ္ ျပဳျပင္ထုတ္လုပ္ေပးႏိုင္ၿပီး ေလာင္စာကို စြမ္းအင္အျဖစ္ေျပာင္းလဲ ေပးႏိုင္ပါသည္။ ဆဲလ္တစ္ခုတြင္ နာဂိုမႈလပါရွိေသာ (Deoxyribo Nucleric Acid-DNA) ဗီဇ၏ ပရိုဂရမ္အစီအစဥ္အတိုင္း ပရိုတင္းမ်ား၊ အင္ဇိုင္းမ်ားကို အတိအက် ထုတ္ေပးႏုိင္ပါသည္။ နာႏိုနည္း ပညာအရ ကလပ္စည္းဆဲလ္တစ္ခ်င္း၏ အရြယ္ပမာဏရွိေသာ စက္ကေလးမ်ားကို ပရိုဂရမ္ျဖင့္ ေစခိုင္း အလုပ္လုပ္ေစႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔အျပင္ နာႏိုနည္းပညာႏွင့္ ဆက္စပ္ျဖစ္ထြန္းမႈမ်ား ျဖစ္ေသာ Nanotube မ်ား၊ Molecule Motor မ်ား၊ DNA-based Assembly မ်ား၊ Quantum Dot မ်ားသည္ အီလက္ထရြန္းနစ္နည္းပညာကို ေတာ္လွန္ေရး တစ္ရပ္သဖြယ္ ေျပာင္းလဲေစမည့္ အေနအထားသို႔ ေရာက္ရွိေစရန္ တာစူလ်က္ရွိေနေပ သည္။ နာႏိုအီလက္ထေရာနစ္သည္ မ်ားမၾကာမီ အနာဂတ္ကာလတြင္ အီလက္ထေရာနစ္နည္းပညာ ရပ္၏ အေသးငယ္ဆံုးေသာ အဓိကသုေတသနျပဳ နယ္ပယ္ျဖစ္လာေတာ့မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ လူသားမ်ားသည္ Microelectronic နည္းပညာကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
ေန႔ရက္ေပါင္းမ်ားစြာကို အမွတ္တရေလးေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပါတယ္။
------------------------------------------------------------------------------------
၀၁. နာႏိုအတိုင္းအတာ
နန္ႏုိ Nano သည္ တစ္-နန္ႏုိမီတာ (၁၀ ၏ ထပ္ညႊန္းကိန္း အႏုတ္ ၉ မီတာ) အတုိင္းအတာကုိ ကုိယ္စားျပဳ ေပ သည္။ တစ္-နန္ႏုိမီတာသည္ (Millionth of a Millimetre (၀ါ) About One Eighty Thousandth the Width of a Human Hair) ႏွင့္ညီမွ်ေပသည္။ နန္ႏို-ျဒပ္ထုပစၥည္း nanoparticles တို႔သည္ ေသးငယ္ေသာ္လည္း ၎ တုိ႔၏ ကိုယ္ပုိင္ဂုဏ္သတၱိမ်ား (Their Unique Properties) , (႐ုပ္ပုိင္း၊ ဓါတ္ပုိင္း)မွာ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္း လွေပ သည္။
၀၂.အေရာင္ႏွင့္ ပံုပန္းသ႑န္
၀၂.အေရာင္ႏွင့္ ပံုပန္းသ႑န္
၎တို႔၏ အေရာင္(Luster, color of particles in colloidal)မွာ ၎တို႔၏ အ႐ြယ္ႏွင့္ပုံပန္းသ႑န္(Size and Shape) ေပၚမူတည္၍ အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းလဲ တတ္ၾကေပသည္။ ဥပမာ- Gold-နန္ႏို ျဒပ္ထု (Gold Nanoparticles) ၏ အေရာင္(Luster, color of colloidal)သည္ အနီ(Red)၊ အျပာ(Blue)၊ အျပာႏု(Light Blue) စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမိ်ဳး ႐ွိႏုိင္ေပသည္။ နန္ႏုိ-ျဒပ္ပစၥည္းတုိ႔သည္ အလြန္ေပါ့ပါးျခင္း၊ အပူစီးကူးမွဳေကာင္း ျခင္း၊ လွ်ပ္စီးမွဳေကာင္းျခင္းတို႔မွာ မူလသတၱဳ၏ဂုဏ္သတၱိထက္ မ်ားစြာသာလြန္ေပသည္။ ၎ျဒပ္ပစၥည္း ထုတ္လုပ္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ဆိုးက်ိဳးမွာလည္း လက္႐ွိေလ့လာစမ္းသပ္ခ်က္မ်ားအရ ေျပာပေလာက္ ေအာင္ မေတြ႔ရေသးေခ်။
၀၃.အသံုးခ်မႈမ်ား
၎၏ထူးကဲေကာင္းမြန္ေသာ ဂုဏ္သတၱိမ်ားေၾကာင့္၊ ၎၏ဂုဏ္သတၱိအမ်ိဳးမိ်ဳးကုိလုိက္၍ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္-တြင္က်ယ္စြာျဖင့္ ေတြးေတာၾကံဆ အသံုးျပဳလာ ၾကေပသည္။ အထူးသျဖင့္ အီလက္ထေရာနစ္နယ္ပယ္၊ ေဆးပညာနယ္ပယ္၊ သတင္းႏွင့္နည္းပညာဆုိင္ရာနယ္ပယ္၊ စြမ္းအင္ ထိန္းသိမ္းေရးကဏၭဆုိင္ရာနယ္ပယ္၊ မ်ိဳးဗီဇ ဆုိင္ရာနယ္ပယ္တုိ႔တြင္ ေအာင္ျမင္စြာျဖင့္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ အသုံုးခ်လ်ွက္႐ွိေနသည္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ခန္႔ပင္႐ွိေပျပီ။ ယေန႔လက္႐ွိကမၻာတြင္လည္း အစုိးရအသီးသီးႏွင့္ ပုဂၢလိကစီးပြားေရး အဖြဲ႔အစည္း အမ်ိဳးမိ်ဳးတုိ႔သည္လည္း နန္ႏိုနည္းပညာ (Nanotechnology) ဖံြ႔ျဖိဳးေရးႏွင့္၊ ၎ျဒပ္ပစၥည္းကုိ အက်ိဳး႐ွိ႐ွိထိေရာက္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ေရး တုိ႔အတြက္ရည္႐ြယ္၍ တစ္စထက္တစ္စတုိး၍ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳ႕မ်ား ျပဳလုပ္လာေနၾကေပသည္။ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ နန္ႏုိနည္းပညာ (Nanotechnology) သည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္သိပၸံနယ္ပယ္တြင္ ႏွစ္လုိဖြယ္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ၊ အံ့မခန္းေသာ ျဒပ္ပစၥည္း အသစ္မ်ား ႐ွာေဖြေတြ႔႐ွိမွဳတုိ႔ႏွင့္ အတူယွဥ္တြဲလွ်က္ ကၽြႏ္ုပ္တုိ႔မွီတင္းေနထုိင္ရာ ဤကမၻာေလာကၾကီးအတြက္ အမွန္တကယ္ အက်ိဳးေက်းဇူး႐ွိသည့္ ဆုိးက်ိဳး အနည္းဆုံးေသာ နည္းပညာသစ္တစ္ရပ္ ျဖစ္သေလာဆုိသည့္ ေမးခြန္းႏွင့္လည္း ရင္ဆုိင္ေနရဦးမည္ ျဖစ္ေပသည္။
၀၄.အက္တမ္, ျဒပ္ပစၥည္း အေျခခံသေဘာတရားမ်ား
နန္ႏုိသိပၸံႏွင့္နန္ႏုိနည္းပညာ Nanoscience and Nanotechnology ၏သေဘာကုိ နားလည္ သေဘာေပါက္ရန္ ၎၏အေရးပါပံုကုိ နိဒါန္းအေနႏွင့္ ေဖၚျပျပီးေနာက္ ျဒပ္သတၱဳပစၥည္းမ်ား၏ တည္ေဆာက္ပံုႏွင့္ ဂုဏ္သတၱိမ်ားကုိ အေျခခံက်က်နား လည္သေဘာေပါက္ရန္အတြက္ အက္တမ္မ်ား၏ ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံုကုိ ေဖာ္ျပပါမည္။ ထုိ႔အျပင္ ျဒပ္သတၱဳပစၥည္းမ်ား၏ သဘာဝ႐ုပ္အေျခအေနမ်ား၊ အက္တမ္မ်ား ပံုေဆာင္ခဲအျဖစ္ ဖဲြ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံု၊ ၎တို႔၏ပံုေဆာင္ခဲျငမ္းမ်ားအေၾကာင္းကုိလည္း ဆက္လက္ ေဖာ္ျပေပးပါမည္။ နန္ႏုိနည္းပညာနယ္ပယ္၌ အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီပင္ အသစ္၊ အသစ္ေသာ ျဒပ္ပစၥည္းမ်ား ေပၚထြက္လွ်က္ ႐ွုိေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၎တုိ႔ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သိပၸံပညာရပ္ကုိ သိ႐ွိနားလည္ရန္၊ သိပၸံနည္းက်က် ေလ့လာအသံုးျပဳႏုိင္ရန္ႏွင့္ အသံုးျပဳေနစဥ္ ျဖစ္ေပၚတတ္ေသာ ၎တို႔၏ အျပဳအမူကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားသည့္ အခ်က္မ်ားကုိ ႏံွ႔ႏံွ႔စပ္စပ္သိ႐ွိထားရန္ အထူး လုိအပ္လွေပသည္။
၀၅.အက္တမ္(အႏုျမဴ)မ်ား, Atoms
အားလံုးေသာ အရာ၀တၳဳမ်ားကုိ အက္တမ္(အႏုျမဴ)မ်ားျဖင့္ ဖဲြ႔စည္တည္ေဆာက္ထား၏။ အက္တမ္တစ္ခုစီ၏ အလယ္ဗဟုိ၌ ပ႐ုိတြန္ေခၚ အေလးခ်ိန္စီးသည့္ အျမဳေတ (Nucleus) တစ္ခုစီပါ႐ွိျပီး ၎သည္ လွ်ပ္စစ္အဖုိဓာတ္ကုိ ေဆာင္၏။ ဤအျမဳေတ(Nucleus)ကုိ လွ်ပ္စစ္အမဓာတ္ေဆာင္ေသာ တစ္ခု သုိ႔မဟုတ္ တစ္ခုထက္ပုိ၍မ်ားသည့္ အလြန္ေသးငယ္ေသာ အီလက္ထ႐ြန္မ်ားက မိမိတို႔၏ ပါတ္လမ္းအတုိင္း အဆက္မျပတ္ လည္ပတ္၍၀န္းရံထား၏။ အေၾကာင္းမွာ အျမဳေတ႐ွိ အဖိုဓာတ္ႏွင့္ ၎အားပတ္လမ္း အတုိင္းလွည့္ပတ္ေနေသာ အီလက္ထ႐ြန္အမဓာတ္တုိ႔သည္ အျပန္အလွန္ခုိင္ျမဲစြာ ဆြဲငင္ေနၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာအီလက္ထ႐ြန္မ်ားသည္ အျမဳေတ ၏အနားမွ နီးကပ္စြာလွည့္ပတ္၍၊ အခ်ိဳ႕မွာအျမဳေတႏွင့္ပုိ၍ေ၀းသည့္ ေနရာမ်ားမွလွည့္ပတ္လွ်က္ ႐ွိေနၾက၏။ အီလက္ထ႐ြန္ပတ္လမ္း၏ ပ်မ္းမွ်အခ်င္းသည္ ၁၀-၈ စင္တီမီတာ (၁/၁၀၀၀၀၀၀၀၀ စင္တီမီတာ ) ခန္႔႐ွိ၏။ ပ႐ိုတြန္ႏွင့္ႏွိဳင္းစာပါက အီလက္ထ႐ြန္မ်ား၏ အေလးခ်ိန္သည္ ေျပာပေလာက္ေအာင္မ႐ွိေပ။ အ႐ြယ္ပမာဏ အားျဖင့္ အျမဳေတ(Nucleus)သည္ (ပ်မ္းမွ် ၃×၁၀-၁၅ မီတာ) ႐ွိ၍၊ အက္တမ္(Atom)မွာ (ပ်မ္းမွ် ၃×၁၀-၁၀ မီတာ) ႐ွိေပသည္။ သုိ႔ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ပတ္လမ္းတစ္ခု႐ွိ အီလက္ထ႐ြန္တစ္လုံးသည္ အျမဳေတ(Nucleus)ကုိ တိုက္မိရန္ အခြင့္အေရးမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်အားျဖင့္(သုည၊ zero ျဖစ္ေပလိမ့္မည္) မ႐ွိေပ။
ေရးသားသူ။ ။ ေမာင္ႏိုင္
0 comments:
Post a Comment